Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πρώτη φορά στη Ρώμη vol. 1


Η Ρώμη είναι έρωτας! Κυριολεκτικά ένα ζωντανό μουσείο! Λάτρεψα κάθε γωνιά στο κέντρο της πόλης. Παντού αγάλματα και συντριβάνια και εκκλησίες και πινακοθήκες! Ακολούθησα φυσικά πολλές από τις δικές σας συμβουλές και αυτό με βοήθησε. Δεν ξέρω τι να σχολιάσω πρώτο.

Καταρχάς η Fontana di Trevi ήταν πολύ κοντά στο ξενοδοχείο κι όπως καταλαβαίνετε κάθε μέρα περνούσα και μία βόλτα από εκεί. Το βράδυ της Πέμπτης, που την επισκέφθηκα για πρώτη φορά ήταν και το ωραιότερο καθώς ενώ είχε κόσμο η κατάσταση δεν ήταν αποπνικτική και μπόρεσα να απολαύσω αυτό το πανέμορφο αξιοθέατο με την ησυχία μου. Το Σαββατοκύριακο που ακολούθησε ο κόσμος που επισκεπτόταν το συντριβάνι ήταν ατελείωτος και δεν μπορούσες ούτε μια φωτογραφία να βγεις χωρίς άγνωστους μέσα στο πλάνο.

Είδα και πρωί το ίδιο αξιοθέατο αλλά πιστεύω πως το βράδυ αναδεικνύεται καλύτερα η ομορφιά του. Μιας και είμαι "ρομαντική ψυχή" με μαγνητίζουν τα φωτισμένα τοπία, με τα νερά που τρέχουν κλπ κλπ. 

Κάθε πρωί ξυπνούσα από τις 7:00 μιας και εγώ όταν πάω σ ένα καινούριο μέρος θεωρώ τον ύπνο χάσιμο χρόνου και θέλω να ξεκινήσω πολύ πρωί την μέρα μου για να προλάβω να κάνω περισσότερα πράγματα. Φυσικά το πρώτο πράγμα ήταν να πιω καφέ (και να φάω) κι επειδή επίσης θέλω να βλέπω συνεχώς κάτι καινούριο δεν καθόμουν να πιω καφέ στο ξενοδοχείο. Έβγαινα από τις 8:00 (σαν την τρελή) και πήγαινα σε κάποιο όμορφο καφέ που θα μου τραβούσε την προσοχή ενώ περπατούσα προς άγνωστη κατεύθυνση. 


Κι επειδή πίνω σκέτο τον καφέ μου (το γαλατάκι ήταν πρωτοβουλία της σερβιτόρας, δεν το ζήτησα) έπινα espresso americano για το espressάκι παραήταν πικρό για τα γούστα μου. 


Να εδώ ποζάρω με το καλό μου προφίλ. Έχω πιει λίγο καφέ κι έχω αρχίσει να ξυπνάω όπως βλέπετε. 


Επίσης διαπίστωσα πως στη Ρώμη αγαπούν ιδιαιτέρως τα μηχανάκια. Αυτό είναι ένα parking στη μέση ενός πολυσύχναστου δρόμου και γύρω γύρω περνούσαν ανεξέλεγκτα τα αυτοκίνητα. Δεν συζητώ ότι ο τρόπος οδήγησης μου, ταιριάζει απίστευτα με τους ρυθμούς της πόλης καθώς ο καθένας έκανε όοοτι ήθελε, αγνοώντας φανάρια, προτεραιότητες και λοιπές λεπτομέρειες του ΚΟΚ. 

Κυριολεκτικά πιστεύω πως έχω φωτογραφίσει κάθε "άσχετη" γωνίτσα της πόλης. Όλα τα κτίρια, όλες οι πλατείες κάθε οικοδομικό τετράγωνε είχε κάτι που μ έκανε να εντυπωσιάζομαι συνεχώς και να κοιτάω γύρω μου με το βλέμμα πεντάχρονου που πάει για πρώτη φορά σε λούνα παρκ.. 





Όταν λέω πως είχε συντριβάνια παντού το εννοώ! 
Κι εννοείται πως φωτογραφήθηκα σχεδόν σε όλα. 

Από τα πολύ γνωστά αξιοθέατα πιστεύω πως επισκέφθηκα τα απαραίτητα για κάποιον που ταξιδεύει πρώτη φορά στη Ρώμη. Τα υπόλοιπα θα τα βάλω στο πρόγραμμα για την επόμενη φορά (εννοείται πως θέλω να ξαναπάω). 









Το Κολοσσαίο  επίσης με εντυπωσίασε. Αρχικά με το μέγεθος του, είναι ολόκληρο στάδιο. Έπειτα με την ιστορία του. Γενικότερα κυκλοφορούσα σε όλη την πόλη με ένα οδηγό για τη Ρώμη και με το google έτοιμο ανά πάσα στιγμή (κλασική τουρίστρια). 



Εννοείται πως αγόρασα καπελαδούρα κι από εκείνη τη στιγμή κυκλοφορούσα πρωί βράδυ με το καπέλο. Που και που φυσούσε κι έπαιρνε το καπέλο ο αέρας και έτρεχα εγώ να το  μαζέψω, απορώ πως δεν με πάτησε κανένα αυτοκίνητο. 


Εδώ σε μια αυθόρμητη, απλή και καθημερινή πόζα σε μία από γέφυρες του ποταμού Τίβερη. Το καπέλο το κρατούσα γιατί φυσούσε κι έφευγε. 


Περπατώντας δίπλα στον ποταμό. Κάποιες από τις φωτογραφίες μπορείτε να τις βρείτε και στο προφίλ μου στο instagram ( xristina_kleioti). 


Σας αποχαιρετώ, με μία φωτογραφία μου από το 
Palazzo Corsini (πινακοθήκη πλέον) μιας οικογένειας που όπως διάβασα υπάρχει από τον 12ο αιώνα έως και σήμερα. Αν και σκοτεινή αυτή η φωτογραφία εμένα μου αρέσει. 

Στο ίδιο Palazzo βρήκα την παρακάτω επιγραφή κι ενθουσιάστηκα.

Βασίλισσα Χριστίνα της Σουηδίας
Πέθανε σε αυτό το δωμάτιο στις 19 Απριλίου 1689

"Γεννήθηκα ελεύθερη, έζησα ελεύθερη και θα πεθάνω ελεύθερη"
Christina 


Αυτά για σήμερα. Η συνέχεια του φωτογραφικού υλικού που έβγαλα, θα μπει σε επόμενο κείμενο, για να μην σας κουράσω.




Μπορείτε επίσης να με βρείτε:
Instagram : xristina_kleioti
Facebook : Χριστίνα Κλειώτη
Fashion editor  στο primadonnavera.gr
email : xristina.kleioti@gmail.com

Φιλιά πολλά 
Χ.
             




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Saturday's outfit

Σήμερα, Τετάρτη 18 Οκτωβρίου και ακόμα η θερμοκρασία στην πανέμορφη μεσογειακή χώρα μας είναι σε υψηλά επίπεδα. Το Σάββατο που μας πέρασε ήταν επίσης μία ηλιόλουστη και ζεστή μέρα, τουλάχιστον εδώ στα βόρεια. Είδα κι εγώ λοιπόν ήλιο και βγήκα.  Μ ένα τζιν παντελόνι, ένα μαύρο μπλουζάκι και τα old school vans νιώθω άνετη όλες τις ώρες τις μέρας, πόσο μάλλον ένα πρωινό Σαββάτου. Το jacket είναι σε έντονο κόκκινο χρώμα για να σπάει τη μονοτονία του ασπρόμαυρου. Περισσότερες φωτογραφίες μπορείτε να βρείτε στο  instagram μου.  Λεπτομέρειες: jacket ZARA, jean ZARA, bag TOMY HILFIGER, shoes VANS OLD SCHOOL Μπορείτε επίσης να με βρείτε: Instagram : xristina_kleioti Facebook : Χριστίνα Κλειώτη Fashion editor  στο primadonnavera.gr email : xristina.kleioti@gmail.com Φιλιά πολλά  Χ.                          

Christmas Decoration

Φοβόμουν πως είναι νωρίς για να μιλήσουμε για κάτι τέτοιο. Για εσάς νωρίς όχι για μένα.  Ευτυχώς υπάρχει το instagram και οι δημοσκοπήσεις του και έπειτα από μία που κάναμε μαζί, μου ξεκαθαρίσατε πως είναι η κατάλληλη στιγμή. Εγώ έχω χριστουγεννιάτικη διάθεση μονίμως. Αν γινόταν να ζω σ ένα σπίτι γεμάτο από λαμπάκια και φωτάκια 365 μέρες το χρόνο θα το έκανα. Ήρθε όμως επιτέλους εκείνη η στιγμή του χρόνου που θα ανεβάσουμε τις κούτες από το υπόγειο. Θα βγάλουμε τα χριστουγεννιάτικα στολίδια από τις κούτες και θα στολίσουμε το σπίτι και τη διάθεση μας. Μη μου πείτε πως η χριστουγεννιάτικη διάθεση δεν επηρεάζει και την ψυχολογία σας. Έχω ακούσει βέβαια κάποιους να λένε πως δεν τους αρέσουν τα Χριστούγεννα. Υπάρχουν κι αυτές οι περιπτώσεις φυσικά. Πιστεύω όμως πως το μεγαλύτερο ποσοστό ευχαριστιέται τις γιορτές αυτές. Μα δεν υπάρχει κάτι αρνητικό σ αυτές τις μέρες. Στολίζουμε το σπίτι μας, φτιάχνουμε γλυκά, έχουμε κάθε μέρα ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΑ, μαζευόμαστε οικογενειακά, επιστρέφουν οι φίλ

Που χάθηκα;

Καταρχάς καλησπέρα σας! Θα ήθελα να σας πω πόσο σας ευχαριστώ και πόσο χαίρομαι που όσοι διαβάζετε το blog μου, μου λέτε τις απόψεις σας για τα κείμενα μου, συζητάμε γι αυτά και πολλοί μου δίνετε καινούριες ιδέες για κάτι που θα θέλατε να γράψω. Ειλικρινά με χαροποιεί πολύ αυτό και θα ήθελα να συνεχιστεί και να μεγαλώσει η επικοινωνία μεταξύ μας. Παρόλα αυτά. Έχει περάσει κάποιο μικρό χρονικό διάστημα από τη τελευταία φορά που έγραψα κάτι εδώ. Όχι γιατί το ξέχασα, ούτε γιατί δεν θέλω. Απλώς ο χρόνος μου είναι περιορισμένος τις τελευταίες μέρες. Θα σας εξηγήσω... Είμαστε στη διαδικασία ολοκλήρωσης το δεύτερου τεύχους στο περιοδικό "Vitrine" και πραγματικά τρέχουμε για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα ώστε να παρουσιάσουμε για άλλη μια φορά τις καλύτερες δραμινές επιχειρήσεις και προϊόντα που αξίζει να επισκεφθείτε και να γνωρίσετε! Όπως καταλαβαίνετε οι υποχρεώσεις είναι πολλές και ο χρόνος με πιέζει και θα σας πως γιατί παρακάτω. * Επάνω βλέπετε το πρώτο τεύχος