Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Κοινωνικό Σχόλιο no1



Πολλές φορές εμείς οι άνθρωποι είμαστε σκληροί με κάποια επαγγέλματα. Το κακό είναι πως είμαστε ακόμα πιο σκληροί με τα άτομα που εργάζονται στα επαγγέλματα αυτά. Όμως δυστυχώς τις περισσότερες φορές είμαστε πολύ άδικοι και λάθος στην κριτική μας.
Θα σας εξηγήσω τι εννοώ...

Ανέκαθεν μέσα από τη δουλειά μου γνώριζα πολύ κόσμο. Είτε έκανα service σε κάποια επιχείρηση εστίασης στη Θεσσαλονίκη, τη Δράμα, την Κω και την Κρήτη είτε ως δημοσιογράφος σε Θεσσαλονίκη και Δράμα. Σε αυτούς τους δύο κλάδους γνώρισα και γνωρίζω συνεχώς πολύ κόσμο. Κόσμο με τον οποίο λόγω της κοινωνικότητας που με διακρίνει μιλάω και επικοινωνώ ίσως κάπως παραπάνω απ ότι θα έκανε κάποιος άλλος στη θέση μου. Όσο λοιπόν γνωρίζω ανθρώπους και συνομιλώ μαζί τους και βλέπω τον τρόπο σκέψης τους, συνειδητοποιώ πόσο διαφορετικοί είμαστε μεταξύ μας. Θα μου πεις μεγάλη ανακάλυψη. Όχι δεν είναι αυτό που μου κάνει εντύπωση.

Εντύπωση μου κάνουν πολλές φορές οι απόψεις των ανθρώπων. Κάποιοι θεωρούν φυσιολογικά, πράγματα που εγώ θεωρώ αδιανόητα και κάποιοι άλλοι μου δίνουν την εντύπωση πως ζουν σε ένα παράλληλο σύμπαν, ροζ, ευτυχισμένο, χωρίς προβλήματα (ακόμα κι αν έχουν τα κρύβουν), προσπαθούν να δείξουν πως ζουν μια τέλεια χλιδάτη ζωή  ακόμα και όταν όλα πάνε στραβά και ας δυσκολεύονται. Από την άλλοι είναι κι αυτοί που χάνονται μέσα στα προβλήματα τους, μιζεριάζουν, κλείνονται σπίτι τους και δεν θέλουν επαφή με τον έξω κόσμο.

Δεν ξέρω πιο από τα δύο είναι χειρότερο. Εγώ νομίζω πως βρίσκομαι κάπου στη μέση. Ψάχνω να βρω την ευτυχία σε απλά πράγματα, σε ιδέες, φιλίες, χαμόγελα. Πάλι έφυγα από το θέμα μου, πάντα το κάνω.

Αυτό που ήθελα να πω. Είναι πως μέσα από τη δουλειά μου έχω γνωρίζει απίστευτα θετικούς και αισιόδοξους ανθρώπους σε επαγγέλματα που ίσως σου προκαλούν φόβο και αποστροφή. Επίσης έχω συναντήσει τους πιο ξινούς, μίζερους και κακοπροέραιτους, σε επαγγέλματα που εγώ τουλάχιστον τα έχω συνδυάσει με χαρά, ευγένεια και καλή διάθεση.

Οι άνθρωποι λοιπόν δεν είμαστε μία ταμπέλα, δεν είμαστε η δουλειά μας και σίγουρα δεν είμαστε πάντα αυτό που δείχνουμε.

Πρέπει να αποδεχόμαστε τον εαυτό μας με τα καλά του και τα κακά του για να μπορέσουμε να διαχειριστούμε τα προβλήματα μας. Πρέπει να σκεφτόμαστε πως τα προβλήματα μας δεν θα είναι η ζωή μας όλη. Δεν πρέπει να κρίνουμε κάποιον από το επάγγελμα του, δεν πρέπει να αποκλείουμε ανθρώπους για κάτι που ίσως και να μην ήταν επιλογή τους.

Θεωρώ πως οι θετικοί άνθρωποι ανεξάρτητα από την οικονομική τους κατάσταση ή το επάγγελμα τους είναι πιο ευτυχισμένοι και πιο καλή παρέα με θετική επιρροή στη ζωή και την ψυχολογία μας.


Αυτά έτσι γιατί τα σκέφτομαι καιρό και ήθελα με κάποιον να τα μοιραστώ!


Μπορείτε επίσης να με βρείτε:
Instagram : xristina_kleioti
Facebook : Χριστίνα Κλειώτη
Fashion editor  στο primadonnavera.gr
email : xristina.kleioti@gmail.com

Φιλιά πολλά 
Χ.
             


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Saturday's outfit

Σήμερα, Τετάρτη 18 Οκτωβρίου και ακόμα η θερμοκρασία στην πανέμορφη μεσογειακή χώρα μας είναι σε υψηλά επίπεδα. Το Σάββατο που μας πέρασε ήταν επίσης μία ηλιόλουστη και ζεστή μέρα, τουλάχιστον εδώ στα βόρεια. Είδα κι εγώ λοιπόν ήλιο και βγήκα.  Μ ένα τζιν παντελόνι, ένα μαύρο μπλουζάκι και τα old school vans νιώθω άνετη όλες τις ώρες τις μέρας, πόσο μάλλον ένα πρωινό Σαββάτου. Το jacket είναι σε έντονο κόκκινο χρώμα για να σπάει τη μονοτονία του ασπρόμαυρου. Περισσότερες φωτογραφίες μπορείτε να βρείτε στο  instagram μου.  Λεπτομέρειες: jacket ZARA, jean ZARA, bag TOMY HILFIGER, shoes VANS OLD SCHOOL Μπορείτε επίσης να με βρείτε: Instagram : xristina_kleioti Facebook : Χριστίνα Κλειώτη Fashion editor  στο primadonnavera.gr email : xristina.kleioti@gmail.com Φιλιά πολλά  Χ.                          

Christmas Decoration

Φοβόμουν πως είναι νωρίς για να μιλήσουμε για κάτι τέτοιο. Για εσάς νωρίς όχι για μένα.  Ευτυχώς υπάρχει το instagram και οι δημοσκοπήσεις του και έπειτα από μία που κάναμε μαζί, μου ξεκαθαρίσατε πως είναι η κατάλληλη στιγμή. Εγώ έχω χριστουγεννιάτικη διάθεση μονίμως. Αν γινόταν να ζω σ ένα σπίτι γεμάτο από λαμπάκια και φωτάκια 365 μέρες το χρόνο θα το έκανα. Ήρθε όμως επιτέλους εκείνη η στιγμή του χρόνου που θα ανεβάσουμε τις κούτες από το υπόγειο. Θα βγάλουμε τα χριστουγεννιάτικα στολίδια από τις κούτες και θα στολίσουμε το σπίτι και τη διάθεση μας. Μη μου πείτε πως η χριστουγεννιάτικη διάθεση δεν επηρεάζει και την ψυχολογία σας. Έχω ακούσει βέβαια κάποιους να λένε πως δεν τους αρέσουν τα Χριστούγεννα. Υπάρχουν κι αυτές οι περιπτώσεις φυσικά. Πιστεύω όμως πως το μεγαλύτερο ποσοστό ευχαριστιέται τις γιορτές αυτές. Μα δεν υπάρχει κάτι αρνητικό σ αυτές τις μέρες. Στολίζουμε το σπίτι μας, φτιάχνουμε γλυκά, έχουμε κάθε μέρα ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΑ, μαζευόμαστε οικογενειακά, επιστρέφουν οι φίλ

Που χάθηκα;

Καταρχάς καλησπέρα σας! Θα ήθελα να σας πω πόσο σας ευχαριστώ και πόσο χαίρομαι που όσοι διαβάζετε το blog μου, μου λέτε τις απόψεις σας για τα κείμενα μου, συζητάμε γι αυτά και πολλοί μου δίνετε καινούριες ιδέες για κάτι που θα θέλατε να γράψω. Ειλικρινά με χαροποιεί πολύ αυτό και θα ήθελα να συνεχιστεί και να μεγαλώσει η επικοινωνία μεταξύ μας. Παρόλα αυτά. Έχει περάσει κάποιο μικρό χρονικό διάστημα από τη τελευταία φορά που έγραψα κάτι εδώ. Όχι γιατί το ξέχασα, ούτε γιατί δεν θέλω. Απλώς ο χρόνος μου είναι περιορισμένος τις τελευταίες μέρες. Θα σας εξηγήσω... Είμαστε στη διαδικασία ολοκλήρωσης το δεύτερου τεύχους στο περιοδικό "Vitrine" και πραγματικά τρέχουμε για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα ώστε να παρουσιάσουμε για άλλη μια φορά τις καλύτερες δραμινές επιχειρήσεις και προϊόντα που αξίζει να επισκεφθείτε και να γνωρίσετε! Όπως καταλαβαίνετε οι υποχρεώσεις είναι πολλές και ο χρόνος με πιέζει και θα σας πως γιατί παρακάτω. * Επάνω βλέπετε το πρώτο τεύχος